به گزارش خبرگزاری ریتم؛ هواداران گروه افسانه‌ای پینک فلوید بالاخره از راز پشت نام این گروه باخبر شدند؛ رازی که بیش از شش دهه پنهان مانده بود.
پینک فلوید در سال ۱۹۶۵ توسط راجر واترز، نیک میسون، ریچارد رایت و سید برت شکل گرفت. یک سال بعد، دیوید گیلمور به گروه پیوست و در همان دوران، سید برت به‌دلیل مشکلات روانی از گروه جدا شد.
سید برت، خالق نام پینک فلوید، ابتدا چندین نام مختلف را برای گروه امتحان کرد تا سرانجام از ترکیب نام دو هنرمند بلوز آمریکایی، پینکنی «پینک» اندرسون و فلوید کانسل، به نامی رسید که آن را بی‌نقص می‌دانست: Pink Floyd.
افشای این موضوع در روزهای اخیر، موجی از واکنش‌های متعجب و هیجان‌زده را در میان طرفداران برانگیخته است. یکی از کاربران نوشته: «هرگز نمی‌فهمیدم!» و دیگری شوخی کرده: «Anderson Council خوش‌آهنگ‌تره، ولی خب فقط نظر منه!» برخی نیز با شگفتی گفته‌اند: «فکر می‌کردم فقط یه اسم عجیب سایکدلیک باشه.» و یکی دیگر نوشته: «باحاله… امروز اینو یاد گرفتم!»
یکی از هواداران موسیقی نیز اشاره کرده: «مطالعه دربارهٔ موسیقی قرن بیستم فوق‌العاده‌ست. گروه‌های بریتانیایی واقعاً عاشق بلوز و فولک آمریکایی بودن، مثل رابرت پلنت و جیمی پیج. باید بیشتر درباره‌شون بخونم.»
نام اولیه گروه The Tea Set بود. اما پس از اینکه در سال ۱۹۶۵ متوجه شدند گروه دیگری با همین نام در یک اجرای مشترک در پایگاه نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا حضور دارد، تصمیم به تغییر نام گرفتند.
سید برت ابتدا نام The Pink Floyd Sound را برای گروه انتخاب کرد که بعدها به شکل کوتاه‌تر و امروزی Pink Floyd درآمد. پیش از آن نیز نام‌هایی مانند The Megadeaths، The Spectrum 5، The Screaming Abdabs و The Abdabs مورد استفاده قرار گرفته بود.
پینک فلوید بعدها به یکی از تأثیرگذارترین گروه‌های تاریخ موسیقی راک تبدیل شد. آلبوم‌هایی چون The Dark Side of the Moon (۱۹۷۳) و The Wall (۱۹۷۹)، از ماندگارترین و پرفروش‌ترین آثار در ژانر خود به شمار می‌روند.
