به گزارش خبرگزاری ریتم؛ سلسله نشست‌های تخصصی دومین جشنواره ملی عودنوازی، با حضور استادان، پژوهشگران، نوازندگان و سازندگان این ساز کهن، بستری غنی برای تبادل اندیشه و تجربه در ابعاد گوناگون عودنوازی فراهم کرد.
به گزارش روابط عمومی جشنواره، در نخستین نشست، مسئولان برگزاری به پرسش‌های خبرنگاران و اصحاب رسانه درباره نحوه برگزاری جشنواره، اهداف آن و روند داوری آثار پاسخ دادند. این نشست فرصتی بود برای ترسیم چشم‌انداز کلی جشنواره و تأکید بر نقش رسانه در ارتقای جایگاه موسیقی نواحی.
نشست دوم با حضور استادان برجسته عرصه عودنوازی و عودسازی برگزار شد. موضوع محوری این نشست، چالش‌های ساخت ساز عود و ضرورت استانداردسازی در این حوزه بود. حاضران ضمن اشاره به تفاوت‌های ساختاری و کیفی موجود، بر تعامل سازنده و ارتباط پیوسته میان نوازندگان و سازندگان ساز تأکید کردند. از نظر آنان، تنها با گفت‌وگوی مستمر و درک متقابل، می‌توان به ارتقای کیفیت صدا و استانداردسازی عود دست یافت؛ فرصتی که جشنواره آن را محقق ساخته است.
در نشست سوم، به تاریخچه‌ی ساز عود پرداخته شد؛ از آغاز سفر این ساز از تمدن سومر تا حضور دوباره‌اش در موسیقی معاصر ایران. استاد ناظم‌پور، نویسنده کتاب «داستان بربت»، در سخنان خود عود را نه صرفاً یک میراث ملی، بلکه بخشی از حافظه‌ی تاریخی بشر توصیف کرد. او یادآور شد که این ساز پس از ۳۰۰ سال خاموشی در ایران، به همت پژوهشگران و نوازندگان معاصر جان تازه‌ای گرفت.
چهارمین نشست نیز به بررسی «تفاهم سنت و مدرنیسم در عودنوازی» اختصاص داشت. سخنرانان این نشست با تأکید بر شناخت عمیق از سنت برای نوآوری، به اهمیت آموزش سینه‌به‌سینه، حفظ مدالیته‌های ایرانی، توجه به موسیقی مقامی و نقش خلاقیت در آموزش ساز عود پرداختند. این نشست تأکیدی دوباره بود بر ضرورت حفظ ریشه‌ها، در عین حرکت به‌سوی آینده.
مجموعه این نشست‌ها نشان داد که عود، صرفاً یک ساز نیست؛ بلکه پلی برای گفت‌وگوی بین نسل‌ها و پیوندی میان میراث موسیقایی و رویکردهای نو در هنر معاصر ایران است.
