به گزارش خبرگزاری ریتم؛ موسیقی پاپ در سال ۱۴۰۳ همچون سالهای گذشته با فراز و فرودهایی در انتشار آثار و برگزاری کنسرتها روبهرو بود. در حالی که قیمت بلیت کنسرتهای پاپ در سه مرحله افزایش یافت، نوع اجراها—بهویژه اجرای پلیبک—با واکنشها و انتقادات جدی مواجه شد. برخی از کارشناسان نسبت به کیفیت پایین اجراها، نبود نظارت مؤثر و بیاعتنایی به شعور مخاطب هشدار دادهاند.
رضا مهدوی، کارشناس و پژوهشگر موسیقی، در گفتوگو با رسانهها، به ارزیابی وضعیت موسیقی پاپ پرداخت. او با بیان اینکه این سبک از موسیقی از نظر کمی رشد داشته اما از نظر کیفی عقب مانده است، گفت: «چهرهسازی خوانندگان از آهنگسازان و تنظیمکنندگان پیشی گرفته و این موضوع موجب ناتوازن در کمیت و کیفیت شده است.»
وی به موضوع اجرای پلیبک و کمفروشی در برخی کنسرتها اشاره کرد و افزود: «تنبلی، پختهخواری، و نبود نظارت، دلایل اصلی افت کیفیت در کنسرتهای پاپ است. نظارت صنفی و دولتی باید جدیتر شود. ناظران باید در سالنها حضور داشته باشند و ضمانت اجرایی از برگزارکنندگان دریافت شود. در صورت پلیبک، باید نیمی از بهای بلیت به مخاطب بازگردد و در صورت تکرار، با اجرای مجازاتهایی نظیر محدودیت فعالیت روبهرو شوند.»
مهدوی همچنین خواستار شفافسازی در صدور مجوز آثار و اصلاح سازوکارهای نظارتی شد: «بسیاری از مردم نمیدانند آثار پخششده در فضای مجازی مجاز هستند یا خیر. باید سیستم مجوزدهی به تراز منطقی برسد. توسعه فضای مجازی معادلات سنتی را تغییر داده و باید بازنگری شود.»
او با اشاره به افت کیفیت در موسیقی کودک و موسیقیهای مردمی از دهه هفتاد به این سو، افزود: «جای خالی جشنوارههای مستقل برای موسیقی پاپ و خیابانی و کودک کاملاً محسوس است. این جشنوارهها میتوانند زمینهساز رقابت سالم و شناسایی استعدادهای نو باشند.»
مهدوی در پایان تأکید کرد: «نهادهای فرهنگی و هنری باید با برنامهریزی اصولی، الگوسازی، و حمایت از تولیدات فاخر، نقش مؤثرتری در شکلگیری جریانهای مثبت در موسیقی ایفا کنند.»
پایگاه خبری ریتم
لینک کوتاه : https://rhythm.news/?p=1709