به گزارش خبرگزاری ریتم؛ گری مور، یکی از برجسته‌ترین گیتاریست‌های تاریخ موسیقی راک، در سال ۱۹۵۲ در ایرلند شمالی متولد شد. او طی فعالیت حرفه‌ای‌اش با گروه‌هایی مانند Skid Row و Thin Lizzy همکاری کرد و سپس به عنوان هنرمندی مستقل در سبک‌هایی چون بلوز، هارد راک، متال و جز درخشید.
مور در سال ۱۹۷۸ با قطعه معروف Parisienne Walkways به شهرت جهانی رسید و در دهه ۱۹۹۰ با آلبوم Still Got the Blues به ریشه‌های بلوز خود بازگشت و با بزرگان موسیقی مانند آلبرت کینگ، آلبرت کالینز و جورج هریسون همکاری کرد. او در سال ۲۰۱۱ بر اثر حمله قلبی درگذشت، اما میراث موسیقایی‌اش هنوز الهام‌بخش است.
چند سال پیش از مرگ، مور در برنامه رادیویی My Planet Rocks درباره‌ی شش آهنگ مورد علاقه‌اش صحبت کرد. این آهنگ‌ها تأثیر زیادی بر او و مسیر هنری‌اش داشتند:
1. Hideaway – John Mayall & The Bluesbreakers with Eric Clapton
این قطعه‌ی بی‌کلام از سال ۱۹۶۶ باعث شد مور به موسیقی بلوز علاقه‌مند شود. او اجرای اریک کلپتون را «آتشین» توصیف می‌کند و آن را سرآغاز جدی علاقه‌اش به گیتار بلوز می‌داند.
2. Manic Depression – Jimi Hendrix
مور از شنیدن صدای هندریکس شگفت‌زده شد و شیوه‌ی نوازندگی‌اش را خلاقانه و بی‌همتا خواند. او خاطره‌ای از زمانی دارد که هندریکس با دندان گیتار می‌نواخت و این لحظه را نقطه‌ای تعیین‌کننده در درک نبوغ او می‌دانست.
3. Here Comes The Sun – The Beatles
او از جورج هریسون و هنک ماروین در یادگیری ملودی‌ها بسیار تأثیر گرفت. مور می‌گوید هریسون به ساخت سولوهایی ظریف، خارج از انتظار و بسیار احساسی معروف بود.
4. The Thrill Is Gone – B.B. King
مور عاشق بلوزهای در گام مینور بود و این آهنگ را نمونه‌ای عالی از ترکیب غم، عشق و تکنیک در موسیقی می‌دانست. به گفته او ترکیب صدای گیتار و فضای ملودیک در این قطعه، هنرنمایی ناب بی‌بی کینگ را به نمایش می‌گذارد.
5. Black Magic Woman – Fleetwood Mac
مور این آهنگ را نماینده واقعی استعداد پیتر گرین می‌داند و از او به عنوان نوازنده‌ای برجسته، ترانه‌سرا و خواننده‌ای توانمند یاد می‌کند. نسخه اصلی این قطعه بعدها توسط سانتانا نیز کاور شد.
6. Sarah – Thin Lizzy
این ترانه درباره دختر نوزاد فیل لاینات (هم‌بند مور در تین لیزی) است. مور از تجربه متفاوتی که در ضبط گیتار این قطعه داشت یاد می‌کند و می‌گوید با صدایی بسیار تمیز و خاص، فضایی متفاوت از دیگر آثار تین لیزی خلق کردند.
این انتخاب‌ها نشان می‌دهد که مور نه‌تنها تکنیک‌محور، بلکه بسیار احساسی و دقیق به موسیقی گوش می‌داد و از هر اثر چیزی برای الهام و یادگیری می‌یافت. آثار او همچنان منبع الهام نسل‌های آینده‌ی نوازندگان است.
