به گزارش خبرگزاری ریتم؛ این قطعه موسیقی با مدت زمان ۲ دقیقه و ۴۵ ثانیه، نخستین اثر رسمی پل مککارتنی پس از پنج سال است؛ اثری که هیچ ملودی قابلخواندن یا ریتم مشخصی ندارد، چرا که تقریباً هیچ صدای واضحی در آن شنیده نمیشود.
مککارتنی، عضو سابق گروه افسانهای بیتلز و یکی از بزرگترین ترانهسرایان بریتانیا، این قطعه تقریباً ساکت را بهعنوان بخشی از اعتراض صنعت موسیقی علیه سرقت کپیرایت توسط شرکتهای فعال در حوزه هوش مصنوعی منتشر کرده است؛ شرکتهایی که آثار موسیقیدانان را بدون اجازه برای آموزش مدلهای هوش مصنوعی مولد مورد استفاده قرار میدهند.
بهجای ملودیهای ماندگار یا ترانههای احساسی که امضای هنری مککارتنی محسوب میشوند، تنها صدایی آرام و گهگاه صداهای نامشخصی در این ترک شنیده میشود. پیام این اثر روشن و صریح است: اگر شرکتهای هوش مصنوعی بدون پرداخت حقالزحمه یا کسب اجازه، آثار خلاقان را استخراج کنند، اکوسیستم موسیقی نابود میشود و تنها سکوت باقی خواهد ماند.
این اقدام همزمان با تشدید فشار موسیقیدانها و هنرمندان بر دولت بریتانیاست تا جلو استفاده بدون اجازه شرکتهای فناوری از آثار هنری برای آموزش مدلهای هوش مصنوعی را بگیرد. در همین حال، دولت بریتانیا با فشارهایی از سوی دولت دونالد ترامپ برای عدم قانونگذاری سختگیرانه در این زمینه روبهرو است.
به گزارش گاردین، دیگر هنرمندان حامی این کمپین شامل سام فندر، کیت بوش، هانس زیمر و پت شاپ بویز هستند؛ نامهایی که نشان میدهند نگرانی درباره آینده حقوق خلاقان در عصر هوش مصنوعی، دغدغهای گسترده و فراملی است.
مککارتنی از جمله چهرههای برجسته موسیقی بریتانیاست که نسبت به طرح دولت برای ایجاد توافقی جدید میان هنرمندان و شرکتهای هوش مصنوعی ابراز نگرانی کرده است؛ شرکتهایی که خواهان دسترسی به حجم عظیمی از دادهها شامل متن، تصویر و موسیقی برای آموزش مدلها هستند.
او درباره هوش مصنوعی اظهار کرده است: «باید مراقب باشیم، چون ممکن است همهچیز را تصاحب کند و ما نمیخواهیم این اتفاق بیفتد؛ بهویژه برای آهنگسازان و نویسندگان جوانی که شاید تنها راه ساختن یک حرفه همین باشد. اگر هوش مصنوعی این مسیر را نابود کند، واقعا تراژیک خواهد بود.»















