به گزارش خبرگزاری ریتم؛ در حالی که تقویم سال ۱۴۰۴ وارد نیمه دوم فروردین شده، کنسرتهای پاپ در تهران همچنان با رکود عجیبی مواجهاند. بررسی آمار اجراهای زنده نشان میدهد که تعداد کنسرتهای پیش رو در پایتخت در فروردینماه حتی به انگشتان دو دست هم نخواهد رسید. با کنار گذاشتن اجراهای چهرههایی چون د د دان (۲۶ فروردین)، بهنام بانی (۲۷ فروردین)، هوروشبند (۲۸ فروردین) و علیرضا طلیسچی (۲۹ فروردین)، میتوان گفت هیچ برنامه زنده دیگری در این ماه روی صحنه نمی رود.
هرچند تعطیلات نوروز معمولاً فرصتی برای برگزاری کنسرت در شهرهای دیگر فراهم میکرد، اما تهران در نیمه دوم فروردین معمولاً میزبان اجراهای پرفروشی بود که امسال خبری از آنها نیست. این در حالیست که نه اجراهای پرتعدادی در شهرستانها برگزار شده و نه تعطیلات ابتدای سال آنقدر طولانی بود که هنرمندان فرصت کافی برای بازگشت به صحنه نداشته باشند. بنابراین باید علت اصلی را جای دیگری جستوجو کرد.
مهمترین عامل این رکود، افزایش چشمگیر اجارهبهای سالنهای کنسرت در تهران است؛ روندی که از نیمه دوم سال گذشته آغاز شد و در سال جدید شدت بیشتری گرفته است. در گذشته، اجاره سالنها معمولاً یکبار در سال و با افزایش جزئی بهروزرسانی میشد، اما حالا این روند دوبار در سال انجام میشود: نخست در ابتدای سال به بهانه تورم و افزایش حقوقها، و بار دیگر پس از پایان ماه صفر، همزمان با شروع موج جدید کنسرتها و افزایش قیمت بلیت.
بر اساس اطلاعات موجود، اجاره یکی از گرانترین سالنهای پایتخت برای سه شب در هفته، در نیمه اول سال گذشته حدود ۴۲۰ میلیون تومان بود. این رقم همراه با هزینههایی مانند نورپردازی، صدا، بیمه، پارکینگ، اتاق تشریفات و پذیرایی به ۵۰۰ میلیون تومان میرسید. حال اگر دستمزد خواننده، نوازندگان، صدابردار و سایر عوامل را نیز به این مبلغ اضافه کنیم، حتی خالیماندن ۳۰ صندلی در یک اجرا میتواند سودآوری برنامه را به شدت کاهش دهد.
در نیمه دوم سال، این رقم بهطور میانگین به ۶۵۰ میلیون تومان رسید و شرکتهای برگزارکننده ناچار شدند برای حفظ صرفه اقتصادی، قیمت بلیت را افزایش دهند. بلیتی که ابتدای سال گذشته ۹۰۰ هزار تومان بود، در اواخر بهمنماه به ۱ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان رسید. این روند ادامه دارد و اگر سالنها طبق روال فقط ۱۰ درصد دیگر به اجارهبهای خود اضافه کنند، تهیهکنندگان ناچارند قیمت بلیت را در شهریور و پس از ماه محرم باز هم افزایش دهند.
این در حالیست که وزارت ارشاد پیشتر تلاشی نیمهکاره برای کاهش هزینه بلیت از طریق حذف برخی هزینههای جانبی انجام داده بود؛ اقدامی که اگر به نتیجه میرسید، میتوانست قیمت بلیت و در نتیجه اجاره سالنها را تعدیل کند. در شرایط کنونی، اجراهای اردیبهشتماه احتمالاً روند صعودی به خود میگیرند، اما اگر برای این چرخه گرانی راهحلی پیدا نشود، برگزاری کنسرت در پایتخت همچنان یک فعالیت پرریسک و لوکس باقی خواهد ماند.