امیر شریفی، نوازنده برجسته موسیقی دستگاهی ایران، به‌تازگی پروژه‌ای ارزشمند از بازنوازی ردیف میرزاعبدالله و ردیف میرزاحسینقلی را منتشر کرده است. این مجموعه شامل سه بخش است: اجرای ردیف میرزاعبدالله با ساز تار بر پایه نواخته‌های مرحوم نورعلی برومند، اجرای این ردیف با ساز سه‌تار با ترجمانی متناسب با قابلیت‌های این ساز، و اجرای ردیف میرزاحسینقلی با تأمل بر روایت علی‌اکبر شهنازی.
شریفی در این بازنوازی‌ها تأکید بسیاری بر حفظ میراث معنوی موسیقی دستگاهی داشته و تلاش کرده تا ضمن وفاداری به شیوه اجرا و حالات و تزیینات استادان گذشته، جنبه‌های هنری و عاطفی آثار را نیز تقویت کند. او معتقد است که در بسیاری از نهادهای آموزشی، تنها به جنبه‌های آموزشی ردیف توجه شده و ابعاد هنری و اجرای زنده این آثار نادیده گرفته شده‌اند.
در توضیحات این پروژه موسیقایی آمده است که امیر شریفی با اهدافی نظیر تولید محتوای آموزشی دقیق، احیای جنبه‌های هنری ردیف‌ها و نمایش مراتب نقل در موسیقی دستگاهی، این آثار را ضبط و منتشر کرده است. او همچنین تلاش کرده تا با ارائه اجراهایی پویاتر و سرزنده‌تر، ارتباط عمیق‌تری بین هنرجویان و این ردیف‌های موسیقی برقرار کند.
شریفی پیش‌تر در آلبوم‌های خود با نام‌های «درویشانه» و «فروتنانه» به تشریح مفهوم نقل پرداخته و در این پروژه نیز با تأکید بر همین مفهوم، شیوه نوازندگی استادان برومند و شهنازی را بازتاب داده است.
