به گزارش خبرگزاری ریتم، مازیار یونسی (پیانو) و روزبه فدوی (درامز) در این اجرا با تکیه بر فرم‌ها و لحن‌های متنوع موسیقی ایرانی، گستره‌ای جدید از رنگ‌آمیزی صوتی را به نمایش گذاشتند. کنسرت با قطعه «پیش‌درآمد» آغاز شد و در ادامه، قطعه «پنج ضربی» اجرا شد که بر فرم‌های ریتمیک خاص موسیقی ایرانی تأکید داشت.
نوآوری در صدا و سازها
یونسی در برخی بخش‌های اجرا، با قرار دادن اجسامی روی سیم‌های پیانو، صدادهی آن را تغییر داد و لحظاتی صدایی مشابه تنبور و تار را از این ساز غربی استخراج کرد. از سوی دیگر، فدوی علاوه بر درامز، از کاسه‌های تبتی و سازهای کوبه‌ای برای ایجاد بافت صوتی متنوع بهره برد.
بداهه‌نوازی و گفت‌وگوی موسیقایی
یکی از بخش‌های ویژه این کنسرت، پرسش و پاسخ موسیقایی میان دو نوازنده بود که با بداهه‌نوازی‌های متنوع همراه شد. این بده‌بستان‌ها، بدون انقطاع بین قطعات، اجرا را به یک تجربه شنیداری پیوسته تبدیل کرد.
پایبندی به ساختار موسیقی مجلسی ایران
یونسی و فدوی در اجرای قطعاتی همچون «چهارمضراب» و «رنگ» تلاش کردند تا ضمن حفظ ریتم و ملودی ایرانی، فرم اجرایی مدرن و بداهه‌پردازانه‌ای را ارائه دهند. در قطعات آوازی نیز، یونسی با آواخوانی در مایه ایرانی جای خالی خواننده را پر کرد، در حالی که فدوی او را با ایجاد ریزصداهایی از طریق آرشه و کاسه‌های تبتی همراهی می‌کرد.
کنسرت «چهارگاهی» تجربه‌ای نو از تلفیق موسیقی ایرانی و جهانی بود که با خلاقیت در اجرا، تجربه‌ای متفاوت را برای مخاطبان رقم زد.
