به گزارش خبرگزاری ریتم؛ سعید فرجپوری، آهنگساز و نوازنده کمانچه، در گفتوگو با خبرنگار پایگاه اطلاعرسانی موسیقی ایران درباره شکلگیری و اجرای کنسرت اخیر خود توضیح داد: کاری که پیشتر ضبط کرده بودم، یک کنسرتوار برای کمانچه و ارکستر بود. این اثر را به ارکستر ملی ایران پیشنهاد دادم که با استقبال جناب ستایشگر، که در آن مقطع مسئولیت امور بنیاد رودکی را بر عهده داشتند، مواجه شد.
وی افزود: از آنجا که زمان این اثر حدود ۳۰ دقیقه بود، تصمیم گرفتم با وحید تاج گفتوگو کنم تا بخش دیگری به برنامه اضافه شود و چند قطعه ارکسترال دیگر نیز در نظر گرفته شود. در نهایت، کنسرتی کامل با زمان تقریبی ۷۵ تا ۸۰ دقیقه شکل گرفت.
فرجپوری درباره روند آمادهسازی این کنسرت گفت: پس از گفتوگوها، تمرینها آغاز شد. افراد بسیاری در بنیاد رودکی همکاری کردند و در نهایت این اجرا در روزهای شانزدهم و هفدهم آذرماه روی صحنه رفت.
بازخورد مخاطبان و ادامه اجراها
این نوازنده کمانچه درباره استقبال مخاطبان توضیح داد: خوشبختانه بازخوردها مناسب بود. در زمان اجرا نیز اشاره کردم که بهترین مخاطبان ما، مخاطبان داخل ایران هستند. هر دو شب اجرا بهطور کامل به فروش رفت. به دلیل بازگشت به کانادا و مشغله کاری، امکان اضافه شدن شبهای بیشتر فراهم نشد، اما قرار شد در سفر بعدی، این کنسرت دوباره اجرا و همین رپرتوار تمدید شود.
او ادامه داد: در حال حاضر حدود ۱۰ تا ۲۰ روز در ایران حضور دارم و اگر در این مدت امکان اجرا فراهم شود، انجام خواهد شد؛ در غیر این صورت به زمان دیگری موکول میشود و برای فصل بعدی برنامهریزی خواهیم کرد.
برنامههای آینده در ایران
فرجپوری درباره حضور خود در ایران گفت: معمولاً سالی دو بار به ایران سفر میکنم و هر بار حداقل سه تا چهار ماه در کشور میمانم. در سفر بعدی یا همین اثر را اجرا میکنیم یا کار تازهای را روی صحنه میبریم. علاقهمندم فعالیتهایم در ایران ادامه داشته باشد و برای این موضوع برنامهریزی میکنیم.
امکان احیای گروه شیدا؟
این آهنگساز در پاسخ به پرسشی درباره احیای گروه شیدا گفت: با توجه به شرایط فعلی، امکان احیای این گروه با نسل جدید وجود ندارد. گروه شیدا وابسته به زندهیاد محمدرضا لطفی بود و اغلب آثاری که در این گروه اجرا میشد با آهنگسازی و نظارت ایشان شکل میگرفت. از سوی دیگر، برخی اعضا مهاجرت کردهاند و برخی دیگر فعالیتی ندارند؛ بنابراین این موضوع مربوط به دورهای خاص بوده و نمیدانم اساساً امکان چنین کاری وجود داشته باشد یا خیر.
نسل جدید و آینده موسیقی ایرانی
فرجپوری درباره جایگاه نسل جدید تصریح کرد: قطعاً موسیقی مسیر تکاملی خود را طی میکند و منتظر کسی نمیماند. امروز جوانان بسیار توانمندی داریم که نوازندگان خوبی هستند. ممکن است در برخی موارد آهنگسازی ضعیفتر باشد، اما این افراد امیدهای آینده ما هستند. ریشه موسیقی ایرانی همچنان قوی است و آینده روشنی برای آن میبینم.
وضعیت گروه دستان
وی درباره توقف فعالیت گروه دستان توضیح داد: گروه دستان یک گروه پنجنفره بود که اعضای آن در کشورهای مختلفی از جمله آلمان، آمریکا و کانادا زندگی میکردند. این پراکندگی باعث شد ارتباطها کمتر شود و در نهایت تصمیم گرفتیم فعلاً فعالیت گروه را متوقف کنیم تا شرایط مناسبتری فراهم شود.
انتشار آثار جدید
این آهنگساز درباره آثار ضبطشده خود گفت: چند اثر آماده دارم، اما با توجه به شرایط امروز، امکان فروش سیدی وجود ندارد. به همین دلیل انتشار این آثار از طریق پلتفرمهای موجود انجام خواهد شد. قطعاتی ضبط شدهاند، اما هنوز منتشر نشدهاند.
فرجپوری درباره ویژگی این آثار افزود: این قطعات در همان بافت موسیقی اصیل و ایرانی هستند و اشعار شاعرانی چون هوشنگ ابتهاج، فریدون مشیری، حافظ و سعدی در آنها استفاده شده است؛ ژانری که همواره در آن فعالیت داشتهام.
نگاه به خوانندگان نسل جدید
وی در ادامه درباره همکاری با خوانندگان مختلف گفت: پیش از این با استاد محمدرضا شجریان، همایون شجریان و دیگر هنرمندان همکاری داشتهام. از نظر فنی، خوانندگان نسل جدید توانمند هستند، اما از نظر سلیقه و نگرش، برخی رویکردها برای من قابل قبول نیست. بسیاری از جوانان به سمت موسیقی پاپ میروند و به همین دلیل موسیقی اصیل کمتر در رسانهها دیده میشود.
آواز؛ رکن فراموششده
فرجپوری در پایان تأکید کرد: هنرمندانی که تعهد هنری دارند، حتی اگر در حوزه پاپ فعالیت میکنند، باید موسیقی کلاسیک ایرانی را جدی بگیرند. موسیقی سنتی ما ایستا نیست؛ آنچه امروز مینوازیم متعلق به زیست امروز ماست. آواز یکی از شاخههای جدی موسیقی کلاسیک ایران است و نباید فراموش شود. همه این مسائل به میزان تعهد هنرمندان نسبت به اصالتها و میراث موسیقی ایرانی بازمیگردد.
