گزارش خبرگزاری ریتم؛ در آستانه برگزاری هفدهمین جشنواره موسیقی نواحی ایران، فواد توحیدی دبیر این دوره در گفت‌وگویی مفصل از چالش‌ها، انتقادات و حواشی پیرامون این رویداد گفت؛ از جمله تهدیدهایی که پس از دعوت از چهره‌های تازه‌نفس متوجه او شده است.
توحیدی با انتقاد از نگاه غیرحرفه‌ای به جشنواره موسیقی نواحی عنوان کرد: «اگر این جشنواره به اندازه موسیقی فجر اهمیت داشت، هر سال منظم و جدی برگزار می‌شد. اما به دلیل دولتی بودن آن و تکیه بر بودجه محدود و ناپایدار، اغلب با وقفه یا ضعف اجرایی روبه‌رو است. برای رفع این مشکل باید مسیر را به سمت خصوصی‌سازی و جذب حامیان مالی واقعی پیش برد.»
او در ادامه گفت: «از مشکلات اصلی جشنواره، تغییر مداوم دبیران آن است. هربار که فرد جدیدی مسئولیت را به عهده می‌گیرد، ایده‌ها و سیاست‌ها عوض می‌شود و فرصت عملیاتی شدن برنامه‌ها از بین می‌رود. اگر به دبیرانی که توانایی دارند، فرصت چند دوره داده شود، نتایج بهتری حاصل خواهد شد.»
توحیدی همچنین از تجربه تلخ خود در مقام دبیری این دوره سخن گفت: «برخی از هنرمندانی که تصور می‌کنند باید هر سال در جشنواره حضور داشته باشند و دستمزد بگیرند، وقتی متوجه شدند که امسال رویکرد متفاوتی در پیش گرفته‌ام و افراد جدیدی را دعوت کرده‌ام، با برخوردهای تند، غیر اخلاقی و حتی تهدید مواجه شدم. برخی به‌صراحت گفتند جشنواره را زمین می‌زنند!»
او ضمن تأکید بر لزوم جوان‌گرایی و دعوت از نسل نو در این عرصه، گفت: «بعضی‌ها بیش از حد جشنواره‌ای شده‌اند و تصور می‌کنند صحنه فقط برای آن‌هاست. اما اگر فضا برای هنرمندان جدید باز نشود، جشنواره رشد نمی‌کند.»
دبیر جشنواره هفدهم همچنین با بیان اینکه این رویداد بیش از آن‌که به وزارت ارشاد وابسته باشد، در قلمرو میراث فرهنگی قرار دارد، اظهار داشت: «با حمایت دستگاه‌هایی چون میراث فرهنگی و ایجاد قراردادهای پایدار با نهادهای غیردولتی، می‌توان از بی‌ثباتی مدیریتی در ارشاد عبور کرد و جلوی اختلال در روند برگزاری جشنواره را گرفت.»
توحیدی در بخش دیگری از گفت‌وگو تأکید کرد که جشنواره موسیقی نواحی در ساختار فعلی‌اش، نمی‌تواند تأثیر عمیق و ماندگاری بر موسیقی اقوام بگذارد. او معتقد است برخی هنرمندان با حضور مداوم در جشنواره‌ها از اصالت خود فاصله گرفته‌اند و این اتفاق حتی موجب تغییر در لحن موسیقایی برخی مناطق شده است.
وی افزود: «نبود پاتوق، نهاد صنفی فعال و فضای نقدپذیر در حوزه موسیقی نواحی، باعث شده هیچ‌گونه هم‌فکری و تعامل میان هنرمندان شکل نگیرد. اگر امروز سینمای ایران رشد کرده، یکی از دلایلش همین فضای نقد و تعامل است که در موسیقی وجود ندارد.»
او راهکار گسترش موسیقی نواحی را در توسعه گردشگری موسیقایی دانست و گفت: «بوم‌گردی‌ها باید موسیقی را به‌عنوان بخشی از فرهنگ منطقه در نظر بگیرند و با گروه‌های بومی قرارداد ببندند. تا زمانی که نوازنده سرنا یک میلیون می‌گیرد و نوازنده کیبورد پنج میلیون، طبیعی است که نسل بعدی سرنا یاد نخواهد گرفت.»
توحیدی در پایان گفت: «جشنواره نمی‌تواند شق‌القمر کند. باید مسیر را از جشنواره‌محوری به سمت حمایت از جریان زیستی موسیقی در بستر زندگی اقوام تغییر دهیم. موسیقی نواحی باید در دل زندگی جریان داشته باشد، نه فقط روی سن جشنواره.»
