به گزارش خبرگزاری ریتم؛ در آستانه‌ی اختتامیه نخستین رویداد استعدادیابی «تهرانُت»، با استاد شهرام صارمی، نوازنده، پژوهشگر و از چهره‌های برجسته موسیقی ایرانی، به گفت‌وگو نشستیم. او در این گفت‌وگو از ضرورت شکل‌گیری نهادهای حامی نوجوانان مستعد، نقش خانواده‌ها در پرورش هنری و خلأهای موجود در مسیر استعدادیابی سخن گفت. گفت‌وگویی صریح و صمیمی درباره آینده موسیقی نوجوانان ایران.
آقای صارمی، اگر بخواهیم یک نوجوان مستعد را از کشف استعداد تا بلوغ هنری همراهی کنیم، چه مسیر یا مراحلی باید طی شود؟
در گذشته، نهادهایی چون مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ایرانی یا کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به درستی نقش استعدادیابی و پرورش هنری را ایفا می‌کردند. بسیاری از چهره‌های برجسته موسیقی ما از دل این نهادها رشد کردند. اما امروز، متأسفانه با چنین نهادهای مؤثری روبه‌رو نیستیم. نگاه تخصصی به کشف و پرورش استعدادها کمرنگ شده و بسیاری از نوجوانان با استعداد یا رها می‌شوند یا مسیرشان گم می‌شود.
با توجه به تجربیات ارزشمند شما، چرا سرمایه‌گذاری روی نوجوانان در عرصه موسیقی یک ضرورت فرهنگی است؟
شناسایی و تربیت استعدادها، مسئولیت مستقیم نهادهای فرهنگی و هنری کشور است. اما در حال حاضر شاهد فعالیت‌های پراکنده‌ای هستیم که فاقد تداوم و برنامه‌ریزی بلندمدت‌اند. استعدادهایی که در جشنواره‌ها خودشان را نشان می‌دهند، معمولاً بعد از آن دیگر مسیر درستی برای ادامه ندارند و به حال خود رها می‌شوند.
نقش خانواده‌ها را در حمایت از مسیر موسیقایی نوجوانان چطور ارزیابی می‌کنید؟
قطعاً خانواده نقشی کلیدی دارد. اما این یک مسیر دوطرفه است. همان‌قدر که نهادها باید بستری مناسب فراهم کنند، خانواده‌ها نیز باید محیط امن، تشویق‌کننده و همراهی‌کننده‌ای ایجاد کنند. تنها با تعامل بین نهاد و خانواده است که می‌توان استعداد یک نوجوان را به شکوفایی رساند.
از نگاه شما، نهادهای هنری و فرهنگی چه مسئولیتی در قبال شناسایی و پرورش استعدادهای نوجوان دارند؟
بسیاری از نهادهای فرهنگی و هنری هنوز مسئولیت خود را در این زمینه به‌درستی درک نکرده‌اند. در هنرستان‌ها و دانشگاه‌ها صرفاً مدرک داده می‌شود، بدون آن‌که برنامه مشخصی برای به‌کارگیری و هدایت استعدادها وجود داشته باشد. ما باید به‌صورت هدفمند، با نقشه‌راه دقیق، به پرورش استعدادها بپردازیم تا در آینده نتیجه بگیریم.
در مسیر استعدادیابی نوجوانان، بیشترین خلأ یا مشکل امروز را چه می‌دانید؟
در تمام دنیا، استعدادیابی یک اصل اساسی است. موسیقی هم از این قاعده مستثنی نیست. اما در ایران، کمتر شاهد سیستماتیک بودن این فرآیند هستیم. باید استعدادها را شناسایی کرد و تحت آموزش اساتید شاخص قرار داد. تنها در این صورت است که در آینده، موسیقیدانان حرفه‌ای و مؤثر تربیت خواهیم کرد.
در پایان، چه پیامی برای نوجوانان شرکت‌کننده در جشنواره تهرانُت دارید؟
به همه نوجوانان عزیز می‌گویم: کار و کوشش هیچ‌گاه تعطیل نمی‌شود. حتی کسانی که امروز برنده جشنواره‌ها هستند، باید بدانند مسیر رشد ادامه دارد. استمرار، تمرین و یادگیری کلید پیشرفت است. من برای همه شما آرزوی موفقیت دارم و امیدوارم با تلاش بسیار، پله‌های ترقی را یکی‌یکی بالا بروید و به جایگاه‌های والایی دست پیدا کنید.
