به گزارش خبرگزاری ریتم؛ مجتبی کبیری، خواننده شناخته‌شده دهه هشتاد، در گفت‌وگویی درباره برخی جریان‌های موسیقی پاپ و رپ در ایران سخن گفت و با اشاره به آثار هنجارشکن، دیدگاه خود را نسبت به فضای کنونی موسیقی کشور بیان کرد.
کبیری با انتقاد از موسیقی‌هایی که تنها به دنبال جلب توجه هستند، اظهار کرد: «بیشتر آثار افرادی مانند ساسی مانکن، تنها موزیک‌هایی پرزرق‌وبرق و فاقد چارچوب هستند. این نوع موسیقی محتوای مشخصی ندارد و تنها هدف آن، دیده شدن است. من به این سبک اعتقادی ندارم.»
او تأکید کرد که موسیقی واقعی می‌تواند تأثیر عمیقی بر احساسات مردم داشته باشد و افزود: «چند سال پیش شاهد بودم که خانواده‌ها نگران تأثیر برخی ترانه‌های نامناسب بر فرزندانشان بودند؛ ترانه‌هایی که گاه دارای واژگان زشت و رکیک بودند.»
کبیری درباره موسیقی رپ نیز گفت: «من کمتر به آثار رپرها گوش می‌دهم، اما می‌دانم که این هنرمندان اغلب صدا و تصویر را هم‌زمان تولید می‌کنند. اگرچه ضبط ویدئو در حال از بین رفتن است، اما پشت این آثار معمولاً اتاق فکرهایی فعال‌اند که نحوه دیده شدن را به‌خوبی طراحی می‌کنند. با این حال، این سبک‌ها با رنگ و لعاب افراطی برای مخاطب موسیقی سالم چندان مناسب نیستند.»
او با اشاره به موفقیت همایون شجریان در سطح جهانی، خاطرنشان کرد: «همایون شجریان بدون استفاده از جلوه‌های نمایشی یا عناصر سرگرم‌کننده‌ی اغراق‌آمیز، تنها با ارائه موسیقی باکیفیت، مخاطبان بسیاری را در سراسر دنیا جذب می‌کند. موسیقی مؤثر، نیازی به تصویر پرزرق‌وبرق ندارد.»
کبیری در بخش دیگری از صحبت‌های خود به موضوع فعالیت هنرمندان سبک رپ در ایران پرداخت و گفت: «یادم هست زمانی که در یکی از جشنواره‌ها حضور داشتم، حتی معاونت هنری وزارت ارشاد از یک هنرمند سبک هارد راک دعوت کرد تا پیش از من اجرا داشته باشد. این نشان می‌دهد که هر ژانری مخاطب خود را دارد و نمی‌توان آن را نادیده گرفت.»
او در پایان تأکید کرد: «رپ به‌معنای اعتراض است، بنابراین اگر قرار است این سبک در ایران مسیر خودش را پیدا کند، باید برای آن بستر قانونی و منطقی فراهم شود. همان‌طور که موسیقی پاپ با برنامه‌ریزی، مسیر رسمی خود را پیدا کرد، برای رپ هم می‌توان چنین مسیری تعریف کرد. اما ابتدا باید به این سؤال پاسخ داد که آیا ما تاب شنیدن این صدا را داریم یا نه؟»
