به گزارش خبرگزاری ریتم؛ آیین بدرقه و تشییع پیکر زنده‌یاد احمد پژمان، موسیقیدان و آهنگساز فقید، امروز (جمعه چهارم مهرماه) با حضور فاطمه مهاجرانی سخنگوی دولت، نیکنام حسینی‌پور مشاور وزیر و رئیس مرکز روابط عمومی و اطلاع‌رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، بابک رضایی مدیرکل دفتر موسیقی، اسحاق شکری مدیرعامل انجمن موسیقی ایران، محمد اله‌یاری مدیرعامل بنیاد رودکی، و جمعی از استادان و چهره‌های سرشناس از جمله محمدرضا درویشی، داود گنجه‌ای، شریف لطفی، علی‌اکبر شکارچی، کیهان کلهر، حسین علیزاده، علی بوستان، شهرام صارمی، رضا مهدوی، شروین مهاجر، و خاندان کامکار (هوشنگ، ارسلان، پشنگ و اردشیر) به همراه هنرمندان و شاگردان این آهنگساز فقید با اجرای سجاد محمدیان در پهنه فرهنگی هنری رودکی، مقابل تالار وحدت برگزار شد.
پیش از آغاز رسمی مراسم، قطعاتی از آثار زنده‌یاد پژمان و بخش‌هایی از سخنانش درباره ویژگی‌های موسیقی پخش شد. احمد پژمان هفتم شهریورماه پس از دوره‌ای بیماری در ۹۰ سالگی در لس‌آنجلس درگذشت. طبق تصمیم اولیه خانواده، قرار بود پیکر در آمریکا به خاک سپرده شود؛ اما با پیگیری خانواده و همراهی هنرمندان، بامداد سوم مهر از واشنگتن به تهران منتقل شد.
این روند با تلاش دوستداران هنر، هنرمندان، شاگردان و خانواده استاد پژمان و با هماهنگی دفتر امور موسیقی، انجمن موسیقی ایران و دفتر حفاظت منافع جمهوری اسلامی ایران در واشنگتن به نتیجه رسید. در این برنامه، پیکر استاد برای آخرین وداع در میان خانواده، دوستان و دوستداران قرار گرفت و قطعه‌ای از ساخته‌های او توسط یک ارکستر اجرا شد.
طبق اعلام، پیکر استاد پس از تشییع از مقابل تالار وحدت، برای خاکسپاری به شهر لار منتقل می‌شود و شنبه (پنجم مهرماه) ساعت ۱۵:۳۰ در قطعه هنرمندان و نام‌آوران دارالرحمه لار به خاک سپرده خواهد شد. همچنین مراسم بزرگداشت زنده‌یاد پژمان پنجم مهر ساعت ۲۰ در تالار وحدت لار برگزار می‌شود.
یادبودها و روایت‌ها
هوشنگ کامکار آهنگساز پیشکسوت و از دوستان زنده‌یاد احمد پژمان در این آیین با گرامیداشت یاد او شعری از فروغ فرخزاد را خواند: «… پرواز را به خاطر بسپار/پرنده مُردنی است.» وی گفت آثار پژمان با ویژگی‌های منحصر‌به‌فرد در خاطر هنرمندان و علاقه‌مندان خواهد ماند و «مرگ او همچون پرواز جاودانه‌ای است».
محمدرضا درویشی، موسیقیدان و پژوهشگر موسیقی نواحی، با اشاره به خاطرات خود از دانشکده هنرهای زیبا و درس «آشنایی با موسیقی ایرانی» نزد مرحوم داریوش صفوت، از «طراوت برون از سر درون» گفت و ویژگی‌های درونی و هنری پژمان را مصداق آفرینش آثار ناب دانست.
بهمن فرمان‌آرا نویسنده و کارگردان پیشکسوت نیز از آغاز آشنایی با پژمان در فیلم «شازده احتجاب» گفت و توضیح داد چگونه علی رهبری رهبری ارکستر موسیقی فیلم را پذیرفت. او از آخرین دیدار در لس‌آنجلس و حسرت دیدار دوباره یاد کرد.
شریف لطفی آهنگساز و رهبر ارکستر، با مروری بر پنجاه سال رفاقت، پژمان را انسانی صادق، بی‌حسادت و خیرخواه توصیف کرد: «علاقه وافری به ایران داشت، هر بار که می‌آمد خوشحال و هنگام رفتن اندوهگین می‌شد.» وی بر مهارت مثال‌زدنی پژمان در ارکستراسیون، سازآرایی و تبدیل یک موتیف ساده به اثری ارزشمند تأکید کرد و از حاضران خواست یک دقیقه سکوت کنند.
یلدا ابتهاج، دختر زنده‌یاد هوشنگ ابتهاج، از تلاش برای انتقال پیکر استاد به ایران گفت و تأکید کرد: «پژمان دریچه‌ای تازه برای موسیقی ما گشود… با پیوستگی مهر به ایران به زندگی ادامه داد.» شیرین بذله، همسر مرحوم پژمان، نیز با قدردانی از همراهی‌ها گفت: «خیلی خوشحالم که به یاری هنردوستان آرزوی احمد پژمان برآورده شد.»
زندگی و آثار
احمد پژمان (متولد ۱۳۱۴ در لار) از نوجوانی با موسیقی آشنا شد. ویولن را نزد حشمت سنجری و تئوری موسیقی را نزد حسین ناصحی آموخت و به ارکستر سمفونیک تهران راه یافت. سپس با بورس تحصیلی در آکادمی موسیقی وین و دانشگاه کلمبیا نزد استادانی چون توماس کریستیان داوید، فردریش چرها، ولادیمیر اوساچوفسکی، هانس یلینک و آلفرد اوهل به تحصیل موسیقی کلاسیک و الکترونیک پرداخت.
پژمان در قالب‌های مختلف غربی از سمفونی و اپرا تا رپسودی برای ارکستر سمفونیک، ارکستر مجلسی، پیانو، گروه کُر، آواز و موسیقی فیلم آهنگسازی کرد؛ برخی آثار او با ارکستر سمفونیک تهران و بسیاری دیگر با ارکسترهای معتبر خارجی اجرا شده‌اند. او سبکی تلفیقی از موسیقی محلی و ردیفی ایران با هارمونی، کنترپوان و ارکستراسیون غربی را پی گرفته است. نخستین اپرایش «جشن دهقان» (۱۳۴۶) با استقبال روبه‌رو شد. برای ۲۷ فیلم و ۳۰ ترانه پاپ موسیقی نوشت و ۱۵ آلبوم ارکسترال، آوازی و موسیقی فیلم منتشر کرد. همکاری با کارگردانانی چون بهمن فرمان‌آرا و مجید مجیدی، و دریافت ۲ سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر و ۴ تندیس زرین جشن بزرگ سینمای ایران از افتخارات اوست.
از آثار برجسته‌اش می‌توان به پوئم سمفونیک «نوروز» (سفارش انجمن موسیقی)، «آینه» برای کُر بر اشعار هوشنگ ابتهاج، کارهایی برای آنسامبل‌های Jazz، «موسیقی برای آزادی خرمشهر»، «تک‌سوار عشق»، «هفت‌خان رستم»، اوراتوریوی «ناگهان رستاخیز» بر اشعار شاعران بزرگ ایران، و موسیقی فیلم‌های «شازده احتجاب»، «هنرپیشه»، «روسری آبی»، «بوی کافور عطر یاس»، «باران»، «بید مجنون»، و سریال‌های «دلیران تنگستان» و «سرزمین کهن» اشاره کرد.
