به گزارش خبرگزاری ریتم؛ سالن میلاد نمایشگاه بینالمللی تهران طی دو دهه گذشته به یکی از مهمترین مراکز برگزاری کنسرتهای موسیقی پاپ و کلاسیک در کشور تبدیل شده است؛ سالنی که نهتنها میزبان اجراهای پرشمار هنرمندان داخلی بوده بلکه نقش پررنگی در شکلگیری خاطرات مشترک هزاران علاقهمند به موسیقی ایفا کرده است. حالا اما این سالن باسابقه با چالش تازهای روبهروست. دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در تصمیمی بحثبرانگیز اعلام کرده که از پانزدهم مهرماه مجوزی برای برگزاری کنسرت در این مکان صادر نخواهد شد. استدلال رسمی، مسائل ایمنی و عدم تأییدیه آتشنشانی عنوان شده، اما شواهد و تجربههای اخیر—از جمله میزبانی نمایشگاه «الکامپ» با میلیونها بازدیدکننده—این توجیه را زیر سؤال برده است. همین تضادها زمینهساز گمانهزنیها درباره دلایل پنهان این تصمیم شده و بار دیگر بحث شفافیت و پاسخگویی نهادهای مسئول را در صدر توجه قرار داده است.
آغاز ماجرا؛ لغو کنسرتها و بیانیه پرحاشیه
در حالی که بسیاری از هنرمندان و علاقهمندان موسیقی پاپ و کلاسیک در انتظار برگزاری کنسرتهای پاییزه بودند، خبرهایی درباره لغو اجراهای مهرماه در سالن میلاد نمایشگاه بینالمللی تهران منتشر شد؛ سالنی که طی دو دهه اخیر یکی از مهمترین مراکز میزبانی رویدادهای موسیقی در پایتخت بوده است. تصمیم دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای عدم صدور مجوز اجراهای جدید از پانزدهم مهرماه، پرسشها و واکنشهای فراوانی را در فضای هنری کشور به وجود آورده است. این اتفاق در ادامه لغو کنسرتهای «سیروان خسروی» و گروه «ایهام» رخ میدهد؛ رویدادی که بیانیه عجیب و طنزآمیز دفتر موسیقی درباره آن، موجی از انتقاد و تعجب را به همراه داشت.
استناد به ایمنی و آتشنشانی
دلیل رسمی دفتر موسیقی برای توقف فعالیت سالن میلاد، نبود تأییدیه ایمنی و آتشنشانی عنوان شده است. این استدلال در ظاهر منطقی است اما منتقدان میگویند در عمل با واقعیتهای میدانی همخوانی ندارد. سالن میلاد سالهاست میزبان رویدادهای ملی و بینالمللی است و همین چند هفته پیش نمایشگاه بزرگ «الکامپ» با میلیونها بازدیدکننده در همین مکان برگزار شد. علاوه بر این، ایستگاه آتشنشانی دائمی در محوطه نمایشگاه بینالمللی فعال است. به همین دلیل برخی فعالان موسیقی این توجیه را بیشتر بهانهای برای محدودسازی میدانند تا دغدغهای واقعی برای ایمنی.
گمانهزنی درباره سالنهای خصوصی
در کنار موضوع ایمنی، برخی تحلیلگران احتمال میدهند محدودسازی سالن میلاد با هدف تقویت بازار سالنهای خصوصی مانند «رزمال» و «اسپیناس» انجام شده باشد. هرچند هیچ مقام رسمی چنین ادعایی را تأیید نکرده است، اما ابهامها و نبود شفافیت، این شایعات را پررنگتر کرده است.
پیامدهای اقتصادی و اجتماعی
اهمیت سالن میلاد با ظرفیت بالای تماشاگر، امکانات فنی مناسب و موقعیت جغرافیایی ویژه، طی سالها آن را به گزینهای محبوب برای هنرمندان و تهیهکنندگان تبدیل کرده است. محدودیت فعالیت این سالن، فشار مضاعفی بر بازار کنسرت وارد میکند زیرا جایگزین مناسب با همان ظرفیت و اعتبار در دسترس نیست. لغو یا توقف کنسرتها صرفاً یک تصمیم اداری نیست؛ دهها نفر از عوامل فنی و اجرایی شغل و درآمد خود را از دست میدهند، تهیهکنندگان و اسپانسرها با ضرر مالی مواجه میشوند، بازپرداخت بلیتها اعتماد مخاطب را مخدوش میکند و در نهایت رکود بازار موسیقی را تشدید میسازد.
ضرورت شفافیت و پاسخگویی
با توجه به پیامدها، انتظار میرود دفتر موسیقی وزارت ارشاد با ارائه مستندات روشن درباره وضعیت ایمنی سالن، به پرسشهای جامعه هنری پاسخ دهد. در غیر این صورت نباید هنرمندان و مخاطبان قربانی اختلافات سازمانی شوند. راهحل میانه با همکاری نهادهای مسئول میتواند چراغ صحنه سالن میلاد را روشن نگه دارد؛ تصمیمگیری در حوزه هنر باید بر اساس منافع عمومی، ایمنی مخاطبان و حمایت از هنرمندان انجام شود.