به گزارش خبرگزاری ریتم؛ خیام‌خوانی یا خیامی از رسوم موسیقایی مردم بوشهر است که در مجالس شادی، جشن‌ها، آیین‌های مذهبی و نشست‌های دوستانه اجرا می‌شود. در این سنت، رباعی‌های خیام با ریتمی کوبه‌ای و پرانرژی، همراه با کف زدن (شپ) و سازهایی چون دایره، تمبک، نی جفتی و تمپو خوانده می‌شود.
سید صادق شیخ‌زاده درباره این رسم گفت: «خیام‌خوانی به دست گروهی به‌نام خراباتیان اجرا می‌شود که اشعار را اغلب از حفظ و گاه با تغییراتی بر اساس حس و حال اجرا می‌خوانند. این اجراها به رقص آیینی یزله ختم می‌شود که نوعی نمایش شادی‌آور و حماسی است.»
از دلایل گسترش رباعی‌های خیام در بوشهر می‌توان به پیوند زندگی دریایی مردم با دانش نجوم و روحیه شاد بوشهری‌ها اشاره کرد. مضمون فلسفی اشعار خیام و دعوت به لذت از لحظه، با فرهنگ زیست دریایی سازگار است.
رباعی‌هایی مانند «این قافله عمر عجب می‌گذرد» یا «هر ذره که بر روی زمینی بوده است…» در این مراسم‌ها به‌طور مکرر خوانده می‌شوند. خیام‌خوانی تلفیقی است از موسیقی، شعر، نجوم، و فرهنگ بومی جنوب ایران.
