به گزارش خبرگزاری ریتم؛ فرشاد شیخی در گفت‌وگویی با اشاره به نقش جشنواره در شناسایی استعدادها گفت: «برگزیدگان هر جشنواره‌ای از دو وجه مادی و معنوی حمایت می‌شوند، اما برگزیدگان جشنواره ملی موسیقی جوان بعد از جشنواره فراموش می‌شوند.» او با مقایسه با رویدادهایی مانند خوارزمی، المپیادها و رقابت‌های ورزشی و علمی تأکید کرد: بنیاد ملی نخبگان، ریاست‌جمهوری، دفتر موسیقی وزارت ارشاد، بنیاد رودکی، صداوسیما، فرهنگسراها، شهرداری و دیگر نهادها باید بسته‌های حمایتی مشخصی برای این برگزیدگان تدوین کنند.
شیخی گفت: «نحوه برخورد نهادهای متولی تعیین می‌کند دو سال بعد، این برگزیدگان افسرده و سرخورده باشند یا شکوفا و پویا. جوان خارق‌العاده در خوانندگی یا نوازندگی چگونه باید به مسیر موسیقی فاخر هدایت شود؟ چه افقی پیشِ روست؟ جشنواره جز رایزنی با نهادها چه می‌تواند بکند؟»
او با تأکید بر اثرگذاری هنرمندان افزود: «یک موزیسین سرشناس می‌تواند تأثیری اجتماعی، فرهنگی یا حتی سیاسی بگذارد که گاه از یک نخبه علمی هم فراتر است… کشف استعداد یک چیز است و شکوفاکردنش چیز دیگر.»
شیخی تصریح کرد: «یک لوح و یک تندیس برای جوانی که می‌تواند سال‌ها روی صحنه‌های ایران و جهان بدرخشد، کافی نیست و حتی می‌تواند خطرناک باشد… بعد از جشنواره به زندگی عادی برمی‌گردد و دیگر مخاطبی ندارد؛ نه حمایت مادی و نه معنوی؛ ناامیدی از همین‌جا آغاز می‌شود.»
پیشنهادهای حمایتی
او پیشنهاد کرد: دعوت برگزیدگان به نوازندگی در ارکسترهای سمفونیک و ملی، ایجاد ارکسترهای موسیقی نواحی برای اجرای آثار آهنگسازان برگزیده، برپایی مسترکلاس و جلسات رفع اشکال با داوران، اختصاص دوره‌ای سالن‌های بنیاد رودکی و فرهنگسراها به‌صورت رایگان، اعطای امتیازات تحصیلی از سوی وزارت علوم، وام‌های خرید ساز از سوی وزارت ارشاد و تولید برنامه‌های رسانه‌ای در صداوسیما و رادیو برای دیده‌شدن مستمر این هنرمندان.
شیخی در پایان تأکید کرد: «نخبه‌های فرهنگی و هنری دست‌کمی از نخبه‌های علمی ندارند و چه‌بسا اثرگذارترند. باید همه نهادها دست‌به‌دست هم بدهند تا بسته‌های حمایتیِ آینده‌ساز تدوین شود.»
