به گزارش خبرگزاری ریتم؛ به نقل از روابطعمومی خانه موسیقی ایران، نشست ماهانه خانه موسیقی ایران عصر روز شنبه ۳۰ شهریورماه با حضور اساتید، هنرمندان و علاقهمندان موسیقی در سالن اجتماعات برگزار شد.
برنامه با سخنرانی حمیدرضا نوربخش، مدیرعامل خانه موسیقی ایران آغاز شد. او در ابتدای سخنان خود یاد هنرمندان فقید موسیقی کشور؛ احمد پژمان، بهمن رجبی، رحیم عزتبقایی، جمشید عزیزخانی، امید جهان و علاءالدین یاسینی را گرامی داشت و با تسلیت به جامعه هنری، از نقش و جایگاه این هنرمندان در عرصه موسیقی ایران یاد کرد.
وی در ادامه با اشاره به برگزاری موفق هجدهمین جشنواره موسیقی جوان از حمیدرضا اردلان بهعنوان دبیر این جشنواره قدردانی کرد و گفت: این رویداد هنری یکی از ارزشمندترین جشنوارههای کشور است که هر ساله استعدادهای متعددی را در ردههای سنی مختلف معرفی میکند. همچنین از مدیریت مراسم اختتامیه توسط آقای سجادی و همراهی انجمن موسیقی و دفتر موسیقی تقدیر میکنم.
نوربخش در پایان با تأکید بر اهمیت تداوم چنین رویدادهایی، اظهار امیدواری کرد که جشنواره موسیقی جوان در سالهای آینده نیز با پرباری و شکوه بیشتری برگزار شود و جامعه هنری بیش از پیش از ثمرات آن بهرهمند شود.
در ادامه، قطعه «والس شماره ۲ اثر شوستاکوویچ» با پیانوی معین داورپناه از شاگردان کلارا بوکوچاوا اجرا شد. سپس با پیانوی علیرضا دلاورخان و همراهی آرینا تیموری از شاگردان نسرین ناصحی، قطعات «سیلوامیکه اثر آنتونیو کالدارا»، «اشتنشن اثر شوبرت» و «هابانرا از اپرای کارمن» اجرا شد که با استقبال حضار همراه بود.
در بخش بعدی، محمد ذوالنوری با اجرای بداههنوازی در مقامهای تنبور، حال و هوای ایرانی به نشست بخشید. پس از آن، دوباره با پیانوی علیرضا دلاورخان و همراهی آرینا تیموری، قطعاتی از موسیقی آذری و کلاسیک جهان اجرا شد که شامل: «قطعه آذری سنده گالماز»، «اومیوبابینو اثر پوچینی» و «ملکه شب از اپرای فلوت سحرآمیز اثر موتزارت» بود.
در ادامه، دونوازی پیانو توسط کلارا بوکوچاوا و رعنا حیدریان اجرا شد و فضای ویژهای به برنامه بخشید.
بخش دیگری از نشست به سخنرانی داود گنجهای اختصاص یافت. داود گنجهای، رئیس شورای عالی خانه موسیقی، در نشست ماهانه این نهاد با بیان نکاتی در خصوص جایگاه عشق و مهرورزی در موسیقی ایران، یاد و خاطره استادان و بزرگان این عرصه را گرامی داشت و در بخش دیگری از سخنان خود از مدیریت فرهنگی و هنری محمدحسین اسماعیلی قدردانی کرد.
وی با اشاره به تأسیس خانه موسیقی افزود: من همیشه گفتهام که نام این خانه، خانه عشق است. هرکس که قدم به این مکان میگذارد، وارد وادی عشق و مهرورزی میشود. اینجا جایی است که همدلی و همزبانی میان هنرمندان معنا پیدا میکند.
رئیس شورای عالی خانه موسیقی در ادامه یاد استادان و هنرمندانی را که «عارف واقعی» بودند گرامی داشت و اظهار کرد: آنان خوب میفهمیدند اما نشان نمیدادند. حتی در زندگی شخصی و خانوادگی نیز این منش را رعایت میکردند. من اعتقاد دارم کسی که دلش زنده شد به عشق هرگز نمیرد. در شورای عالی موسیقی به نمایندگی از استادانی چون تجویدی، خرم، ظریف، شجریان و… سخن میگویم که یادشان زنده و جاودانه است.
وی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به شخصیت محمدحسین اسماعیلی گفت: ایشان مدیری هستند که جایگاهشان روشن است و بر اهمیت آموزش، چه در موسیقی و چه در زندگی، تأکید دارند. در جزئیات هم با آرامش و دقت رفتار میکنند و نگاه انسانی، مهربانانه و پدرانهشان باعث شده نمونهای ممتاز در مدیریت فرهنگی کشور باشند.
او با یادآوری نقش زندهیاد محمدرضا شجریان در شورای عالی خانه موسیقی و خلق آثار ماندگار گفت: هنر، تاج سر آفرینش است و هر هنرمند خالقی است که سرچشمه مهر و معرفت را به جامعه میبخشد. «بوی گل» اثر استاد شجریان چنان ما را سرمست کرد که دامن از کف بردیم. امروز نیز باید بدانیم که هنر و هنرمند منبع عشق و آگاهیاند.
رئیس شورای عالی خانه موسیقی در پایان سخنان خود دعا کرد: خداوند به همه ما طول عمر با عزت عطا کند، هرکس به این سرزمین خدمت میکند سرافراز باشد و همگی از شر شیاطین محفوظ بمانیم و در مسیر عشق و مهرورزی گام برداریم.
در ادامه حمیدرضا نوربخش، مدیرعامل خانه موسیقی ایران، به موضوع حضور بانوان در عرصه موسیقی و اهمیت حفظ و ترویج موسیقی اصیل ایرانی پرداخت. وی با اشاره به نقش فعال خوانندگان زن، گفت: بسیاری از اعضای خانه، چه در آواز کلاسیک و چه در آواز سنتی و بخش نواحی، بانوان هستند. آواز بانوان همواره در خانه موسیقی ایران رسمیت داشته و جلسات متعددی برای حمایت از آن برگزار شده است. موسیقی، موسیقی است و تقسیمبندی صداها تنها از منظر رِنجهای مختلف صدا انجام میشود، نه جنسیت.
نوربخش در ادامه به ریشههای روحانیت در موسیقی و تأثیر آن بر بزرگان موسیقی سنتی اشاره کرد و افزود: تاج اصفهانی، ادیب خوانساری و محمودی خوانساری از جمله استادانی بودند که پیوندی مستقیم با روحانیت داشتند و این سنت در نوازندگی و آواز آنان مشهود بود. متأسفانه امروز جامعه ما فاصله زیادی از این موسیقی اصیل گرفته است.
وی سپس درباره محمدحسین اسماعیلی گفت: ویژگیهایی که استاد داود گنجهای برشمردند کاملاً درست و برازنده ایشان است. آقای اسماعیلی سالها عضو خانواده موسیقی بوده و چه در زمان مسئولیت در استان تهران و چه در سایر مسئولیتها، همواره دستگیر، راهگشا و کمککننده هنرمندان بودهاند. هرچند مسئولیتهای ایشان فراتر از موسیقی است، اما همواره نگاه ویژهای به جامعه موسیقی و هنرمندان داشتهاند.
مدیرعامل خانه موسیقی افزود: دکتر اسماعیلی سالها در عرصه آواز فعالیت کرده و تجربه و ممارست فراوان داشته است. ایشان در محضر استاد مهیار شادروان کار کرده و خود نیز سالهاست به تدریس و تربیت شاگردان مشغول است.
نوربخش با اشاره به فضای رسانهای و مجازی و فاصله جامعه از موسیقی اصیل، اظهار داشت: امروزه موسیقیهایی در دسترس هستند که نه از قواعد و قوانین موسیقی برخوردارند و نه ریشهای اصیل دارند. بنابراین پرداختن به موسیقی جدی و اصیل، کاری عاشقانه و دلسوزانه است، نه صرفاً برای درآمد یا شهرت.
وی در پایان سخنان خود به اثر اخیر اسماعیلی و همکارانش اشاره کرد و گفت: این اثر نمادی از عشق به موسیقی اصیل است و خلق آن باید به جامعه موسیقی تبریک گفته شود. امیدوارم این اثر مقدمهای برای تولید آثار ارزشمند بعدی باشد. مدیرعامل خانه موسیقی ایران همچنین برای دکتر اسماعیلی و تمامی هنرمندان حاضر آرزوی سلامتی و توفیق کرد.
در ادامه محمدحسین اسماعیلی ضمن قدردانی از حضور و همراهی شرکتکنندگان، به اهمیت پرداختن به موسیقی اصیل ایرانی در شرایط کنونی اشاره کرد. وی با بیان اینکه این جلسات میتوانند فرصتی برای تنفس در هوای موسیقی اصیل ایرانی فراهم کنند، گفت: در این آشفتهبازار موسیقی که امروز شاهد آن هستیم، پرداختن به موسیقی اصیل ایرانی برای من اهمیت ویژهای دارد. موسیقی ایرانی بخشی از هویت فرهنگی ماست و اگر هنرمندان، آهنگسازان و متولیان فرهنگی و هنری به دلیل تغییر سلایق مردم این بخش را رها کنند، مطمئناً آسیبهای جدی فرهنگی و هویتی در آینده خواهیم داشت.
اسماعیلی افزود: لازم است ذائقه جوانان را نیز در نظر بگیریم و در این مسیر، هر آنچه در توانم باشد، در خدمت اهالی موسیقی و هنر قرار دهم. وی در ادامه با اشاره به تجربه شخصی خود در جشنواره موسیقی جوان گفت: یادم است سال ۷۹ در جشنواره شرکت کردم و تنها بودم، اما تشویق بزرگان و حمایت دوستان باعث شد تجربه ارزشمندی کسب کنم. اسماعیلی در پایان سخنان خود از تقدیم آلبوم و کتاب شامل تصاویر مرتبط به شرکتکنندگان در این مراسم خبر داد و از همه عزیزان بابت همراهی و همکاری در این پروژه قدردانی کرد.
سپس با حضور هنرمندان، از آلبوم «پرده فاخته» اثر محمدحسین اسماعیلی و سعید اسماعیلی رونمایی شد و در پایان محمدحسین اسماعیلی با تارنوازی علیاصغر عربشاهی چند بیتی در آواز ابو عطا را برای حضار خواند.