به گزارش خبرگزاری ریتم؛ به نقل از روابط عمومی رویداد، نخستین دوره جایزه ملی سنتورنوازی پایور با مشارکت فرهنگسرای ارسباران و با هدف گرامیداشت استاد فرامرز پایور، حفظ و ترویج هنر سنتورنوازی ایرانی و شناسایی استعدادهای تازه در این عرصه، آذرماه ۱۴۰۴ برگزار خواهد شد.
این جایزه ملی بهصورت مستقل و با حمایت فصلنامه «مطالعات هنر و زیباییشناسی» شکل گرفته است. شرکتکنندگان در چهار گروه سنی «الف تا د» در دو مرحله شامل ارسال ویدئو و اجرای حضوری به رقابت میپردازند و بخشی ویژه برای بداههنوازی نیز در نظر گرفته شده است.
آخرین مهلت ارسال آثار تا ۲۵ آبان ۱۴۰۴ اعلام شده و مرحله نهایی در تاریخ ۲۱ آذرماه و مراسم اختتامیه ۲۹ آذرماه، همزمان با سالروز درگذشت استادان فرامرز پایور و ابوالحسن صبا در فرهنگسرای ارسباران برگزار میشود.
هیأت داوران مرحله نخست جشنواره متشکل از علیرضا بشردوست، وصال صالحیان، علیرضا گرانفر، پگاه زهدی، شادی رحمانی و مهدی مرتضایی است. در مرحله نهایی نیز نادر سینکی، مینا افتاده، کوروش متین، پویا سرایی و اصغر محمدی آثار برگزیده را داوری میکنند. پویا محمدی دبیری هنری و محمدرضا عزیزی دبیری اجرایی این دوره را بر عهده دارند.
برگزیدگان علاوه بر تندیس جشنواره، ساز سنتور، جوایز نقدی، بورسیه کلاسهای تخصصی و فرصت اجرای صحنهای، از گواهی معتبر این جایزه نیز برخوردار خواهند شد. علاقهمندان میتوانند برای ثبتنام و کسب اطلاعات بیشتر به پایگاه رسمی جشنواره به نشانی www.payvaraward.ir مراجعه کنند.
فرامرز پایور (زاده ۲۱ بهمن ۱۳۱۱ – درگذشته ۱۸ آذر ۱۳۸۸) موسیقیدان، آهنگساز، ردیفدان و نوازنده برجسته سنتور بود که نقشی بنیادین در شکلگیری موسیقی دستگاهی معاصر ایران ایفا کرد. او پلی میان میراث استاد ابوالحسن صبا و جریان هنرمندان تحصیلکرده دهه ۱۳۵۰ در دانشکده هنرهای زیبا بود و بهعنوان یکی از چهرههای ماندگار موسیقی ایران شناخته میشود.
پایور در طول فعالیت خود با برجستگانی چون جلیل شهناز، هوشنگ ظریف، رحمتالله بدیعی، علیاصغر بهاری، حسن ناهید، محمد موسوی، حسین تهرانی و محمد اسماعیلی همکاری داشت. او در دهه ۱۳۶۰ گروه «اساتید موسیقی ایران» را با حضور این هنرمندان بازسازی کرد و در کنار محمدرضا شجریان و شهرام ناظری آثاری ماندگار را رقم زد.
پایور همچنین با خوانندگانی چون عبدالوهاب شهیدی، محمود خوانساری، احمد ابراهیمی، نادر گلچین، حمیدرضا نوربخش و علیرضا افتخاری همکاری داشته و آثارش همچنان منبع الهام نسلهای بعدی نوازندگان سنتور است.